Σε θέλω δίπλα μου,

να μου κρατάς το χέρι στους βραδυνούς μας περιπάτους
να ανταλλάσουμε χαμόγελα πάνω από τα βιβλία που διαβάζουμε ξαπλωμένοι στο κρεββάτι
να με φιλάς στο αυτοκίνητο σταματημένοι δίπλα στη θάλασσα
να μοιραζόμαστε τα νέα της ημέρας
να τρώς το φαγητό που σου μαγειρεύω, ακόμη κι αν δε σου αρέσει
να ανέχεσαι το σόι μου, και ειδικά τη μαμά μου
να με κάνεις να γελάω όταν είμαι στα κάτω μου
να κάνεις υπομονή όταν είμαι στις μέρες μου
να με αγκαλιάζεις για καλημέρα, πριν πλύνουμε τα δόντια μας
να κάνουμε όλα αυτά που ονειρευόμαστε πραγματικότητα

Σε θέλω δίπλα μου, γιατί χωρίς εσένα η καθημερινότητα είναι γκρίζα και γίνεται ρουτίνα
Σ' αγαπώ.

Και συνεχίζω

να ανοίγω διάπλατα τα παράθυρα το πρωί
να μυρίζω τα λουλούδια στο δρόμο
να λέω καλημέρα χαμογελώντας πλατιά
να καπνίζω δυο τσιγάρα με τον πρώτο καφέ
να γελάω με τα Looney Tunes
να νευριάζω με τα παράλογα των ειδήσεων
να κοροιδεύω τον εαυτό μου πως θα αδυνατίσω
να μετράω τα κέρματα για να με φτάσουν ως το τέλος του μήνα
να περιμένω το λεωφορείο όταν από μπροστά μου έχουν περάσει δεκάδες ταξί

Και συνεχίζω να ζω, χωρίς να επηρεάζουν την καθημερινότητά μου αυτά που συμβαίνουν στη φύση τόσο καιρό.

Απλώς αναρωτιέμαι ... για πόσο;