Όμορφα δέντρα με πλόυσια φυλλώματα.
Έλατα, Βελανιδιές, Οξιές, Ιτιές..
Στάχτη
Χαμηλά βάτα με κίτρινα λουλούδια, λεβάντες,
ρίγανη, άγριες μωβ ορχιδέες..
Στάχτη
Άγρια ζώα, περήφανα
Ελάφια, λύκοι, λαγοί, αγριογούρουνα..
Στάχτη
Άνθρωποι του μόχθου, συγγενείς και φίλοι
Παππούδες και γιαγιάδες, μια μάνα με τα τέσσερα παιδιά της.
Στάχτη
Τι άλλο μένει να κλάψει κανείς;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Μένει να κλάψει την αμεσότητα,
την απαλλαγμένη από το ενδεχόμενο της πτώσης, την ακατανόητη παραδοχή στους προσφέροντες το έλεός τους. Κι ύστερα να κλάψει τη συνθηκολόγηση, που μηδενίζει το έγκλημα με τη συγγνώμη και τη λήθη.
Να κλάψει τη σιωπή που απαιτούν τα συμβούλια, ν' αποφασίσει για το περιεχόμενο των κραυγών ν' αποφασίσει για την υπαγωγή του στην ευαισθησία.Κι ύστερα φτιαγμένος από άλλο υλικό να λογοκρατεί τη θλίψη.
μύρισε τα όμορφα λουλούδια που έχεις εκεί κοντά σου και γράψε μας τώρα κάτι πιο αισιόδοξο...
γιατί όπως και να έχει πρέπει να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας και να προχωρήσουμε...
Δημοσίευση σχολίου